“Hoe dichter bij de Bijenkorf ik woon, hoe beter!”
Jennifer en dochter Raven wonen in het winkelwalhalla van Rotterdam Centrum
Als kind woonde Jennifer op een boerderij in Limburg. Ze had een fijne jeugd met veel ruimte, rust en vrijheid, maar wist al vroeg dat de grote stad haar beter paste. “Wonen op een boerderij had natuurlijk leuke kanten, maar je moest ook altijd ergens heen gebracht worden óf ver fietsen.” Dat is nu wel anders. Samen met dochter Raven woont Jennifer in hartje stad, op de Van Oldenbarneveltstraat. “Het is fijn om alles op loopafstand te hebben.”
Terug naar de stad
Zodra ze kon, verhuisde Jennifer naar Eindhoven voor haar studie. Ze vertrok daarna naar Rotterdam en woonde lang in de wijk Middelland, maar verhuisde op den duur met haar gezin naar de Hoeksche Waard. Jennifer: “Toen mijn relatie eindigde, wilde ik terug naar de stad. Ik ben een echt stadsmens, de reuring van de stad maakt me blij.” Ze woont sinds 2010 in een huurwoning aan de Van Oldenbarneveltstraat samen met dochter Raven. Jennifer: “Ik zou best willen kopen, maar vrees dat ik dan geen woning vind van deze grootte en op zo’n centrale én rustige locatie in de stad.” Het pand waarin de dames wonen is 120 m2 groot en telt drie verdiepingen. “We hebben veel ruimte en daarnaast vind ik het pand prachtig. Het ligt aan de brandgrens en heeft veel meegemaakt. Als deze woning zou kunnen spreken, had het heel wat verhalen te vertellen.”
Streetwise stadskind
Het leuke aan wonen in de stad met een kind is dat je meer op elkaar bent aangewezen, vindt Jennifer. “Een vriendin woont in een Vinex-wijk en haar kinderen zijn altijd buiten en doen veel meer hun eigen ding. Wij doen juist veel samen. We gaan naar het museum of uit eten. Ons contact is denk ik intensiever en dat vind ik leuk. Ik geniet ervan om samen de stad in te gaan en daarna een ijsje te halen.” Raven knikt instemmend. Allebei shoppen ze graag en met alle winkels om de hoek ligt de verleiding constant op de loer. Jennifer voegt lachend toe: “Hoe dichter bij de Bijenkorf ik woon, hoe beter!”
Een stadskind is zelfstandig en kan veel prikkels verwerken
Opgroeien in de stad maakt kinderen streetwise, vindt Jennifer. “Raven is gewend aan alle drukte. Ze is een echt stadskind en kan veel prikkels tegelijk verwerken, terwijl haar vriendinnen van buiten de stad sneller onder de indruk zijn. Ook in New York loopt ze rond alsof ze er woont.” Raven fietst alleen van en naar school, de KBS Willibrord in het centrum naast de Markthal. Ze heeft het naar haar zin, maar “ik kijk ook uit naar de middelbare school volgend jaar, naar het Wolfert College in Blijdorp.” Raven vindt het leuk om in het centrum te wonen, maar zou ook graag een tuin hebben. “En het zou leuk zijn als er wat meer kinderen in de omgeving woonden,” vertelt ze. Jennifer knikt: er wonen weinig gezinnen in de buurt. “Vroeger, toen Raven kleiner was, gingen we veel naar de Jacobustuin in de Jacobusstraat. Het is alleen op dins- en woensdagen open, maar erg leuk. Daar speelde ze toen veel met andere kinderen.”
Meer speelplekken in het centrum s’il vous plaît!
Jennifer ziet redelijk wat senioren in haar buurt en daarnaast veel jonge, werkende stellen zonder kinderen. “Zodra er kinderen komen verhuizen ze vaak, mede omdat het dan te duur wordt om in het centrum te wonen.” Daar mag wel iets aan gedaan worden, vindt ze. “Er moet iets aan zowel de grootte van de woningen als aan de prijs gedaan worden om meer gezinnen in de binnenstad te houden. Meer speelplekken zijn ook welkom, zoals in het centrum van Parijs. Daar zie je overal speeltoestellen en hofjes.” Die hofjes zijn belangrijke ontmoetingsplekken. “Zo’n Jacobustuin is waardevol, net als het openbare groen van de Van Oldenbarneveltplaats. En wat ze hebben gedaan met het Schouwburgplein, het toevoegen van kunstgras, werkt ook goed. Je ziet het aan de Heemraadssingel: het is een leuk en groen stuk stad waar meer gezinnen wonen en meer kinderen spelen.”
Rondje Rotterdam
Toen Raven kleiner was, bezochten ze vaak Diergaarde Blijdorp, Plaswijckpark, de bioscoop en de speeltuin aan het Weena. Nu ze ouder is, wordt er minder gespeeld en meer geshopt. “Bij haar vader in Brielle kan ze vies worden in de sloot en met haar moeder gaat ze naar de Bijenkorf,” lacht Jennifer.
Als ouder van een stadskind moet je vertrouwen hebben en leren loslaten
Uit school gaat Raven vaak met vriendinnen de stad in, vertelt ze. Jennifer: “Ze moet wel altijd haar telefoon bij zich hebben en laten weten waar ze is, maar loslaten en vertrouwen hebben hoort er ook bij.” Op haar tiende ging Raven al alleen met de metro en ze slaagde vorig jaar voor haar fietsexamen, waarbij ze over de drukke West-Kruiskade moest fietsen. “Als ouder ben je angstig, maar ze leren dat zó.” Onbezorgd ontdekt Raven het centrum van de stad, met als favoriete spots IJssalon Venezia, bioscoop Pathe Schouwburgplein en kledingwinkel Coolcat, want “daar wil ik altijd wel iets kopen,” vertelt Raven.
Het leven is een stedentrip
Opvallend is dat Jennifer vaak de vergelijking maakt met andere steden, als Parijs en New York. Niet voor niets, zo blijkt. Als Jennifer en Raven samen op vakantie gaan, is dat vaak naar andere wereldsteden. “We wonen vlakbij het station en stappen dus snel op de trein naar Amsterdam, Parijs en Londen. Over twee weken gaan we weer naar Londen en laatst gingen we een week naar New York.” Raven: “Met papa ga ik naar campings in de natuur, met mama naar steden en resorts.” Liever geen rustige vakantie voor Jennifer, geef haar maar de reuring van een wereldstad. “Ik loop in Rotterdam graag over de Oude Binnenweg en ga regelmatig naar kroegen en restaurants in de buurt, zoals Sijf en Melief Bender.” Haar buurt biedt de gezellige drukte die ze als kind miste. “Ik weet nog dat ik net op kamers woonde, de hele tijd uit het raam keek en dacht: ‘ik zíe ménsen!’ Op de boerderij in Limburg kwam alleen de postbode voorbij.”
